بررسی تاثیر آب تالاب میقان بر گیاه نخود زراعی (cicerarietinum l)

امروزه، آلودگی فلزات سنگین یکی از مهم ترین مشکلات زیست محیطی به شمار می رود. در گیاه پالایی از گیاهان برای جذب آلاینده هایی مانند فلزات سنگین استفاده می شود. این پژوهش به منظور بررسی توانایی پالایش فلزات سنگین توسط نخود زراعی (cicer arietinum l.) در سطوح مختلف آب تالاب میقان (0، 25، 50، 75 و 100%) انجام شد. همچنین اثر این سطوح بر برخی پارامترهای فیزیولوژیکی این گونه نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که جذب و انباشت فلزات سنگین با افزایش سطوح تیمار در خاک گلدان ها افزایش یافت. همچنین، بیشترین غلظت فلزات سنگین در ریشه و ساقه در سطح 100% بدست آمد. غلظت فلزات سنگین در ریشه بیشتر از ساقه بود. علاوه بر این، غلظت کروم، مس، کادمیوم، آرسنیک و سرب با افزایش سطوح تیمار در ریشه نسبت به شاهد افزایش معنی دار داشت. از سوی دیگر وزن تر و خشک ریشه و اندام هوایی، طول ریشه، ارتفاع اندام هوایی، محتوای کلروفیل a، b و کل با افزایش غلظت تیمار کاهش یافت. محتوای کاروتنوئیدها، نسبت کلروفیل aبه b، و نسبت کاروتنوئیدها به کلروفیل کل نیز افزایش داشت (0/05≤ p).